Het Pollense Veen (Emst), 4 uur lang... zondag 26 juli 2020
Kijk, de schilders hebben niet alleen de veranda geschilderd, maar ook mijn stenen kip, die inmiddels twee gouden eieren heeft gelegd!
Eigenlijk weet ik niet goed waar Emeen dit plaatje schoot, ik denk dat het al de Pollenseveenweg is, waar we uiteindelijk nog terecht gaan komen.
We begonnen om ongeveer 16.10 uur aan deze wandeling, en nemen eerst dezelfde route als die ochtend: die waterpeper pluk ik nog wel voor de soep, dacht ik hier nog, niet wetende dat we hier helemaal niet meer zouden terugkomen en wel 4 uur aan de wandel bleven....
Die ochtend hadden we dit poortje met paadje erachter gezien en daar gingen we deze middag in. Rechts ervan ligt een soort weiland maar dat bleek "het Pollense Veen" te zijn, of onderdeel daarvan.
Hier komt namelijk het eerste bordje al. En zou ik gedacht hebben dat het Geldersch Landschap in ieder geval wel van de bankjes was, dan zou ik bedrogen uitkomen. Ondanks de hordes toeristen hier in de buurt, en de vele wandelpaden, is er gewoon geen bankje te bekennen, ik moet die lui eens aanschrijven:-)
Door dit hekje naar rechts leken we niet te kunnen.
Dus we gaan eens even een kijkje er om heen nemen.
Daar blijkt een graspad te zijn, we lopen door en ontwaren rechts een jong eikenbos.
Als we dan rechts dat bos in kunnen, doen we dat ook en even later nemen we een paadje naar links, maar we zullen Amy uiteindelijk nog volgen.
Want mijn vermoeden begon te rijzen doordat er wat witte gebouwtjes doorschemerden aan het eind, dat we anders bij het volgende vakantieparkje zouden aankomen. Emeen zei nog: nee, het is een gewoon huis. Maar we keerden toch terug, Als mijn vermoeden juist geweest was waren we tenminste geen 4 uur onderweg geweest (het was per slot al de tweede wandeling van vandaag), maar Emeen zou gelijk krijgen.
Dus we vervolgen het grassige pad van eerst en lijken dan, de hoek naar links om, wel in een soort boomgaardachtig landschap te komen, zonder fruitbomen overigens:-)
Eenmaal uit de boomgaard doemde daar het huis inderdaad al op.
Waar zijn we toch nou terecht gekomen?, dacht ik, en Amy ging even aan de lijn omdat we links om achter het huis langs gingen.
Op de hoek gaat er een weg rechtdoor (rechterfoto) en ik dacht zo dat we die maar eens moesten nemen, ergens linksaf te gaan, en terug te gaan want ik had geen idee waar we zaten.
Nou, bij het Pollenseveen dus weer, met bordje pas op voor Stieren. Op hun website staat ook een link naar het Schaverensepad (klompenpad en aansluitend maar hier en daar verboden voor honden), maar daar kan ik een reactie achterlaten omtrent het gebrek aan bankjes:-)
En terwjl ik mijn krukje weer eens uitklap fotografeert Emeen de talloze zwaluwen die hier in en uit de bomen vlogen.
In de verte waren er wel koeien te zijn maar op de foto zijn ze niet terechtgekomen. En wij wandelen eens verder. Misschien zouden we bij de volgende bomenrij wel rechtsaf kunnen (mooi niet dus).
Omkijkend zien we opeens drie mensen regelrecht op de stieren aflopen....
het waren vast de eigenaars want ze gaven alle stieren iets. En wij komen langs het volgende huis.
Naar links konden we hier het bos wel in, Emeen zei nog dat we hier de auto ook wel een keer konden neerzetten daarvoor. Maar een weg naar rechts met het ene huis na het andere zat er vooralsnog niet in. Het bleek hier om de Pollenseveenweg te gaan.
We komen bij een soortement kruising, de Pollenseveenweg gaat over in een zandweg.
Emeen was even vooruit gelopen om te kijken of er soms een weggetje naar rechts aankwam (nee dus), op de linkerfoto komt ze terug om dat te melden terwijl ik aan het uitpuffen ben op het krukje:-)
Inmiddels had ik wel het plan opgevat om bij de Wildhoeve te gaan avondeten, als er tenminste een weggetje naar rechts kwam, waarachter die Wildhoeve eigenlijk zou moeten liggen: het was of dat, of pizza's thuis:-) Emeen hoopt dat er bij de volgende bomenrij aan het eind op de foto rechts, een weggetje naar rechts komt.
Na dit kikkerpoeletje (inmiddels heb ik begrepen dat het kwaakseizoen al weer lang voorbij is), komen we deze bloeiende heester tegen waarvan ik de naam kwijt ben. Iemand?
Knotwilgen. En een paars bloeiende 2 meter strook voor het weiland, mooi zo, goed voor de bijen. Er stond trouwens een bijenkast links van de knotwilgen.
Nee maar, aan het eind van de Pollenseveenweg kunnen we naar rechts. Dat we dat nog mochten meemaken!
Dan gaat de weg naar links, en dat is natuurlijk de verkeerde kant op. Dan komen we een Shire paard tegen met flink wat behang aan de poten.
Nee maar, de Pollenseveenweg is nog steeds niet afgelopen, maar we gaan hier wel naar rechts. in de bocht naar links nog een wandelpad (zie het groene bordje links op de foto), en Mignon: we kunnen hier de auto wel een keer neerzetten:-)
Toen zag ik waar we waren en schrok me een hoedje, we zouden een enorm eind langs de Hanendorperweg terug moeten lopen, waar het tjokvol auto's en fietsers was, vooral nu alle Nederlanders in Nederland op vakantie zijn.
Dat weggetje naar links, een klompenpaadje, (mogelijk onderdeel van de eerder genoemde link) kunnen we nog wel een keer doen als we hier de auto neerzetten, we zagen een andere auto net hier van wegrijden die daar zijn hond uitgelaten had.
Op de hoek Hertenkampweg/Hanendorperweg staat een bankje, dat vrijwel altijd bezet is, maar de kosmos had besloten dat Emeen ook al te lang had gestaan/gelopen en nu ook wel een bankje nodig had.
Na een eind verder langs vele houtstapels te zijn gelopen komen we een bordje tegen "Camping de Bonte Vlucht" 2 km. Wel, daar zitten we, op de Bonte Vlucht, maar het is geen camping (klaarblijkelijk in een lang vervlogen verleden wel, het is nu een chaletpark).
Kijk toch wat een bende auto's er bij de parking-ingang van camping de Wildhoeve stonden, met een overvolle parking rechts.
Dat is ook wat, zowel bij de ingang naar de parking als de ingang naar het restaurant staan bordjes dat het hier verboden is voor honden. Wel zien we nog leuke boomtenten erachter, maar verder heeft de Wildhoeve helemaal afgedaan voor ons:-)
Dus we gingen naar huis, pizza maken (verwarmen) en eten!